17.01.2019- PPE kontra PPK

Po opublikowaniu projektu ustawy o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK) wielu pracodawców przypomniało sobie o już istniejących Pracowniczych Programach Emerytalnych (PPE). Czym się różnią obydwa produkty? Poniżej przedstawiamy krótkie porównanie (źródło: Kancelaria Wojewódka i Wspólnicy, Instytut Emerytalny):

Do najważniejszych różnic pomiędzy PPE a PPK należy kwestia dobrowolności. Funkcjonujące już PPE są nieobowiązkowe, pracodawca może, ale nie musi ich utworzyć. Co więcej, nawet po jego utworzeniu, pracownicy nie są zobowiązani do niego przystąpić. Z kolei zapowiadane PPK będą obligatoryjne dla pracodawców ale nie będą z kolei obowiązkowe dla pracowników. Obowiązywać ma zasada automatycznego zapisu z możliwością wyjścia z planu na wniosek pracownika. Z obowiązku utworzenia PPK zwalniać będzie prowadzenie PPE, o ile odprowadzana składka będzie wynosić minimum 3,5% wynagrodzenia pracownika. Kolejną kwestią jest forma zatrudnienia, która kwalifikuje osoby zatrudnione do PPE lub PPK. W pierwszym przypadku są to przede wszystkim pracownicy– osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy, w wieku poniżej 70 lat, spełniające kryterium stażu pracy określonego w umowie zakładowej PPE. Kryterium to musi spełniać co najmniej 50% zatrudnionych u danego pracodawcy. Z kolei PPK objęte będą wszystkie osoby zatrudnione, jeśli otrzymują wynagrodzenie stanowiące podstawę składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Obligatoryjnie uczestnikiem PPK stanie się każda osoba zatrudniona w wieku poniżej 55 lat oraz osoba w wieku 55–70 lat na jej wniosek. Ważną różnicą pomiędzy PPE i PPK jest wybór formy i zarządzającego programem. W PPE decyzję podejmuje pracodawca wraz z reprezentacją pracowników. W PPK sam pracodawca. Osobną kwestią jest wysokość składek odprowadzanych w obydwu rozwiązaniach. Przedstawia to poniższa tabela:

Ważne jest również to, że w przeciwieństwie do PPE, polityka inwestycyjna w PPK będzie określona ustawowo. PPK mają być oparte o fundusze zdefiniowanej daty. Portfel uczestnika planu ma być dostosowywany tak, aby uwzględniać konieczność ograniczania poziomu ryzyka inwestycyjnego w miarę zbliżania się do osiągnięcia wieku emerytalnego.

Ile to będzie kosztować? Ustawa o PPE nie określa obecnie limitu kosztów prowadzenia programu. Praktyka rynkowa uzależnia wysokość kosztów od rodzaju funduszy, w ramach których inwestowane są środki. W przypadku PPK zdecydowano się na wprowadzenie maksymalnego limitu wynagrodzenia za zarządzanie funduszem inwestycyjnym, w którym lokowane są środki gromadzone w PPK, w wysokości nie większej niż 0,5% wartości aktywów netto funduszu inwestycyjnego w skali roku oraz dodatkowo 0,1% wynagrodzenia za osiągnięcie wyniku przez fundusz.